Filtrowanie źródeł przed atrybucją za pomocą zakresów atrybucji

Zakresy atrybucji umożliwiają wywołującym interfejs API określenie podczas rejestracji źródła i wyzwalacza listy ciągów znaków, które można wykorzystać do filtrowania przed przeprowadzeniem atrybucji. Umożliwia to bardziej szczegółowe filtrowanie, co zwiększa wydajność interfejsu API i zapewnia większą elastyczność. Umożliwia to na przykład odrębne śledzenie różnych reklamodawców w tej samej witrynie. Ułatwia też śledzenie wielu kampanii lub produktów w ramach jednego banera reklamowego.

Zakresy atrybucji to pola opcjonalne, które można ustawić podczas rejestracji źródła i wyzwalacza. Podczas atrybucji pod uwagę będą brane tylko źródła, których wartości zakresu atrybucji zawierają co najmniej jedną z wartości zakresu atrybucji wywołania. Jeśli w warunku nie określono zakresu, uwzględnione zostaną wszystkie źródła. Zanim przejdziesz dalej, zapoznaj się z informacjami o interfejsie Attribution Reporting API i filtrach ogólnych.

Podczas rejestracji źródła

Do nagłówka Attribution-Reporting-Register-Source dodawany jest opcjonalny parametr attribution_scopes, który zawiera 2 parametry wymagane: values i limit, oraz 1 parametr opcjonalny: max_event_states.

  • limit: reprezentuje łączną liczbę różnych zakresów dozwolonych w przypadku każdego miejsca docelowego dla źródłowego pochodzenia raportowania. Wszystkie zarejestrowane źródła o tym samym pochodzeniu raportowania i miejscu docelowym, ale mniejszym limicie, zostaną usunięte.
  • values:lista zakresów atrybucji dla danego źródła. Te wartości muszą być ciągami znaków o maksymalnej długości 50.
  • max_event_states (opcjonalnie): maksymalna liczba stanów zdarzeń, których wywołujący API planuje używać we wszystkich kolejnych rejestracjach źródła zdarzeń. Pamiętaj, że wszystkie zarejestrowane źródła o tym samym źródle i miejscu docelowym raportowania, ale innym max_event_states value, zostaną usunięte. Domyślna wartość tego opcjonalnego pola to 3.

Przykładowa rejestracja źródła

  Attribution-Reporting-Register-source: {
  //optional
  "attribution_scopes":{
  "limit": <int>,
  "values": <list of strings>,
  // optional
  "max_event_states": <int>
    },
  ...
  }

Podczas rejestracji wyzwalacza

Podczas rejestracji reguły uruchamiającej do nagłówka Attribution-Reporting-Register-Trigger dodawany jest opcjonalny parametr attribution_scopes. Upewnij się, że wartość parametru to lista ciągów znaków reprezentujących zakresy wyzwalacza. Jeśli określono parametr attribution_scopes, wyzwalacz będzie pasować tylko do źródeł, których parametr attribution_scopes zawiera co najmniej 1 wartość parametru attribution_scopes wyzwalacza.

Przykładowa rejestracja aktywatora

Attribution-Reporting-Register-Trigger: {
//optional
"attribution_scopes": <list of strings>,
...
}

Przykład zakresów atrybucji

Poniższy przykład pokazuje, jak przypisać wywołanie do źródła przy użyciu zakresów atrybucji.

Rejestracja źródła 1

  Attribution-Reporting-Register-source: {
  "destination": "https://trigger.example",
  "attribution_scopes": {
  "limit": 2,
  "values": ["advertiser1"],
  "max_event_states": 3
  },
  ...
  }

Rejestracja źródła 2

  Attribution-Reporting-Register-source: {
  "destination": "https://trigger.example",
  "attribution_scopes": {
  "limit": 2,
  "values": ["advertiser2"],
  "max_event_states": 3
  },
  ...
  }

Rejestracja aktywatora

  Attribution-Reporting-Register-Trigger: {
  "attribution_scopes": ["advertiser1"],
  ...
  }

Gdy nastąpi rejestracja wywołania, interfejs API wybiera źródła, które mają być brane pod uwagę w atrybucji, a których wartości atrybutu attribution_scopes pokrywają się z wartościami w rejestracji wywołania. Dopasowane rejestracje źródła będą kontynuowane w ramach pozostałej części procesu atrybucji. W tym przykładzie osoba wywołująca interfejs API otrzyma raport o atrybucji, w którym rejestracja wyzwalacza zostanie przypisana do pierwszej rejestracji źródła.

Zakresy atrybucji a filtry

Chociaż zakresy atrybucji i filtry mogą wydawać się podobne, różnią się miejscem, w którym są stosowane w procesie rejestracji reguły. Filtrowanie zakresów atrybucji odbywa się przed atrybucją. Oznacza to, że zmniejsza pulę niewygasłych, potencjalnych źródeł o tej samej witrynie docelowej i pochodzeniu raportowania na podstawie tego, które źródła mają zakresy, które przecinają się z zakresami znalezionymi w aktywatorze. Filtry najwyższego poziomu są jednak stosowane po przypisaniu wywołania do jednego źródła. Jeśli filtry źródła i wyzwalacza nie mają części wspólnej, raporty nie są generowane.

Na ilustracji poniżej widać grupę źródeł i wyzwalacz, które mają tę samą witrynę docelową i miejsce pochodzenia raportu oraz nie wygasły. Krótko omówimy, jak używane są zakresy i filtry atrybucji oraz czy raport zostanie wygenerowany na podstawie dostępnych źródeł i wyzwalaczy.

Cztery pola oznaczone jako numery źródłowe od 1 do 4 oraz jedno pole oznaczone jako „Wywołanie 1”. Pierwsze źródło ma te atrybuty „Zakres atrybucji”: „odzież sportowa” i Priorytet: 2. Drugie źródło ma atrybuty „Zakres atrybucji”: „odzież sportowa” i Filtr: „odzież wierzchnia”. Trzecie źródło ma atrybuty „Zakres atrybucji”: „casualwear”, Filtr: „outerwear”. Czwarte źródło ma atrybuty „Zakres atrybucji”: „odzież codzienna”, Filtr: „odzież wierzchnia” i Priorytet: 1. Aktywator ma atrybuty „Zakres atrybucji”: „odzież codzienna” i Filtr: „odzież wierzchnia”.
Przykład działania atrybucji w przypadku zakresów atrybucji i filtrów

Przed atrybucją

  • Źródło 1 zostało odfiltrowane, ponieważ jego zakres atrybucji nie pasuje do zakresu wyzwalacza casualwear. Najwyższy priorytet wśród wszystkich dostępnych źródeł nie zapobiega odfiltrowaniu, ponieważ filtrowanie przed atrybucją następuje przed sprawdzeniem priorytetów.
  • Źródło 2 również zostało odfiltrowane, ponieważ nie ma tego samego zakresu co wyzwalacz. To źródło ma też taki sam filtr jak wywołanie, ale filtry wysokiego poziomu są stosowane dopiero po atrybucji.

Podczas atrybucji

  • Źródło 3 nie zostało wybrane do atrybucji, ponieważ ma niższy priorytet niż Źródło 4.
  • Wybrane zostało źródło 4, ponieważ ma zakres atrybucji zgodny z wyzwalaczem i najwyższy priorytet. Filtry wysokiego poziomu są stosowane po atrybucji, więc nie są uwzględniane w procesie atrybucji.

Atrybucja postów

  • Nie wygenerowano raportu, ponieważ filtry wysokiego poziomu dla wybranego źródła (źródło 4) i wyzwalacza nie przecinają się.

W tym przypadku raport nie zostanie wygenerowany. Jeśli jednak czwarte źródło zostanie całkowicie usunięte:

Te same 4 pola z etykietami „Numery źródłowe 1–4” i 1 pole z etykietą „Wywołanie 1”. Różnica w tym obrazie polega na tym, że pole oznaczone jako „Źródło 4” jest przekreślone czerwonym znakiem X.
Zmodyfikowany przykład działania atrybucji w przypadku zakresów i filtrów atrybucji

Podczas atrybucji

  • Wybrano źródło 3, ponieważ ma zakres atrybucji, który pokrywa się z zakresem aktywatora.

Atrybucja postów

  • Źródło 3 nie jest odrzucane, ponieważ jego filtr przecina się z filtrem w regule. Następnie atrybucja przejdzie pozostałe kontrole po atrybucji, a jeśli przejdzie wszystkie kontrole, zostanie wygenerowany raport.

Zakresy atrybucji zmniejszają liczbę źródeł branych pod uwagę w atrybucji. Pozostałe kroki atrybucji są następnie stosowane do mniejszej puli źródeł, co może skutkować wygenerowaniem raportu.

Miejsce zakresów atrybucji w przepływie atrybucji

Zakresy atrybucji są stosowane przed wybraniem źródła atrybucji. Ma to też pierwszeństwo przed filtrami najwyższego poziomu i filtrowaniem okna raportu niestandardowego. Poniższy diagram przedstawia uproszczoną wersję ogólnego procesu atrybucji, w którym zakres atrybucji występuje przed atrybucją i pozostałymi sprawdzeniami atrybucji.

Uproszczona wersja przepływu atrybucji, w której każdy etap jest przedstawiony jako kwadrat połączony strzałką z następnym etapem. Kolejne etapy to „Rejestracja źródła”, „Rejestracja wywołania”, „Dopasowywanie źródła”, „Sprawdzanie zakresów atrybucji”, „Atrybucja”, „Sprawdzanie filtrów”, „Dezaktywacja innych źródeł”, „Sprawdzanie atrybucji” i „Generowanie raportu”.
Uproszczony proces atrybucji

Operacje przepływu atrybucji

Poniżej znajdziesz podsumowanie różnych operacji wykonywanych w ramach procesu atrybucji:

  • Rejestracja źródła: gdy użytkownik wejdzie w interakcję z reklamą w witrynie reklamodawcy, zostanie zarejestrowane zdarzenie źródłowe. Następnie urządzenie wysyła żądanie do punktu końcowego źródła raportowania, które odpowiada nagłówkiem zawierającym dane zdarzenia źródłowego.
  • Rejestracja zdarzenia aktywującego: gdy w witrynie reklamodawcy nastąpi konwersja, rejestrowane jest zdarzenie aktywujące. Urządzenie wysyła kolejne żądanie do źródła raportowania, które odpowiada nagłówkiem zawierającym dane zdarzenia wywołującego.
  • Dopasowywanie źródła: urządzenie dopasowuje źródło i zdarzenia wywołujące na podstawie kryteriów takich jak witryna docelowa, źródło raportowania i data wygaśnięcia.
  • Sprawdzanie zakresów atrybucji: źródła są filtrowane na podstawie przecięcia wartości atrybutu attribution_scopes źródła i wyzwalacza.
  • Atrybucja: jeśli pasuje wiele źródeł, urządzenie wybiera do atrybucji źródło o najwyższym priorytecie. Jeśli priorytety są równe, wybierany jest najnowszy.
  • Sprawdzanie filtrów: urządzenie porównuje filtry źródła i wyzwalacza, aby określić, czy są zgodne. Jeśli filtry nie pasują, atrybucja zostanie usunięta.
  • Dezaktywacja innych źródeł: jeśli filtry wybranego źródła pasują, urządzenie dezaktywuje źródła dopasowane na etapie dopasowywania źródeł. Dezaktywowane źródła to te, których zakresy atrybucji nie pasują do zakresów wyzwalaczy.
  • Sprawdzanie po atrybucji: urządzenie przeprowadza więcej kontroli wybranej atrybucji, np. sprawdza, czy źródło nie jest zaszumione fałszywymi raportami, czy nie ma zduplikowanych atrybucji (za pomocą kluczy deduplikacji), czy wywołanie mieści się w oknie raportowania źródła oraz czy nie zostały przekroczone limity częstotliwości.
  • Generowanie raportu: jeśli wszystkie kontrole zakończą się powodzeniem, urządzenie wygeneruje i zaplanuje wysłanie raportu o atrybucji do punktu końcowego źródła raportowania.

Dalsze kroki